Nationaal park Plitvicemeren (dag 8)

Vandaag was een wandeldag, dus stonden we op om 07u45 zodat we tegen rond 09u aan het nationaal park waren (in het Kroatisch: Nacionalni park Plitvička Jezera). Eerst stond er ons nog een uitgebreid ontbijt te wachten in het restaurant naast het hotel.

Uiteindelijk gingen we binnen in het park om 09u30. We zouden een wandeling maken van 18.3km. Volgens de bordjes zou dat 6 à 8 uur in beslag nemen. Dit is de langste wandeling die rond het hoogte en laagste meer van het park gaat. Onder een stralende zon en blauwe hemel begonnen we de route 'K'.

In totaal bevat het park 16 meren en daartussen 90 watervallen. Het staat op de werelderfgoedlijst van beschermde natuurgebieden van UNESCO. Dit, plus de vele lovende kritiek over het park op het internet, maakten ons uiterst benieuwd naar wat we te zien zouden krijgen.

Voor de meren, de wandeling en het park is maar één woord: WAUW! Groen-blauw helder water, watervallen van 20m hoog, eendjes, vissen, beren (gelukkig hebben we er geen enkele tegengekomen), eindeloze uitzichten, ... Het is moeilijk in woorden te beschrijven wat we vandaag gezien hebben. Daarom enkele foto's:

Rond 14u kwamen we uiteindelijk iets tegen om te eten en omstreeks 15u30 kwamen we aan bij het begin van onze wandeling. 6 uur deden we erover (met eten inbegrepen), dus vlot gestapt.

Onze grootste ergernis van de dag waren 'Selfie-sticks'. Als mensen die gebruiken voor een selfie te nemen, oké, maar mensen die continue selfies nemen daarmee zijn echt ergerlijk. Vaak waren het hele smalle paden die over de meren lopen, waardoor je dus moeilijk voorbij kan steken (anders loop je het risico in het meer te belanden). Gevolg van de selfie-sticks: wachten, aanschuiven, wachten, ... Eén dame was zo erg dat als we er nog lang achter zouden blijven, ik haar misschien subtiel een duwtje zou gegeven hebben. Voor alle zekerheid hebben we ze maar gewoon voorbij gestoken van zodra we konden. Zo hadden we er geen last meer van en belandde er niemand in het water :-)

Om 16u30 waren we uiteindelijk terug in het hotel, moe maar voldaan! Dat bleek net op tijd te zijn, want rond 17u begon het te regenen en daarop volgde een zwaar onweer. Anderhalf uur later was het voorbij en hadden we nog een mooie avond.

Morgen volgt waarschijnlijk een dagje met pijnlijke benen en voeten (al houdt mijn voet momenteel redelijk stand) van het vele stappen en klimmen vandaag, maar gelukkig moeten we enkel autorijden en aan het strand liggen van Baska.

Dus morgenochtend op naar het eiland Krk!

Slaapwel!