Afscheid eiland Braç, op naar de Plitvice Lakes (dag 7)

Deze morgen opgestaan rond 08u15 en een heerlijk ontbijt gekregen in ons hotel!

Het plan was om te wandelen naar Vidova Gora. Dit is het hoogste punt in de Adriatische Zee (778m). Je kan er naar toe wandelen vanuit de stad Bol maar dan moet je wel het wandelpad vinden natuurlijk. Het was daarbovenop ontzettend warm deze ochtend plus het feit dat de cocktails van gisterenavond blijkbaar hun sporen een beetje hadden nagelaten (ik nogal zware benen en Dietmar had een beetje last van de maag) deed ons beslissen om met de wagen naar boven te rijden.

Met de nodige stops onderweg omwille van reisziekte (amaai de reispilletjes minderen snel hier) bereikten we toch de top van de berg. Wat een prachtig uitzicht hadden we hier. Vanop de top konden we Zlatni Rat (het strand waar we gisteren zijn geweest) mooi zien. Bij zeer helder weer kan je blijkbaar de Italiaanse bergen zien, maar wegens veel nevel boven de zee bleef het zicht beperkt tot de omliggende eilanden!

Na de afdaling reden we onmiddellijk door naar Supetar om daar de boot te nemen richting Split (vasteland) om dan door te rijden naar ons volgende hotel nabij de Plitvice Lakes. We konden onmiddellijk aanschuiven voor de boot, die zou vertrekken om 14u. Een grote ferry, dus geen achterblijvende auto's dit keer. Eenmaal we in de rij geparkeerd stonden hadden we nog een uurtje om iets te eten in Supetar. Daarna reden we de boot op om 45 min later aan te meren in Split.

In Split stopten we nog vlug even bij de Lidl om water en koekjes te kopen en daarna stond een rit van 3 uur op het programma. Via de autostrade en mooie, goed aangelegde wegen reden we naar Irinovac.

De wegen mogen dan wel goed zijn hier in Kroatië, de plaatselijke bestuurders van de wagens zijn precies minder ok. Een buitenlander, een vrachtwagen, een auto met aanhangwagen, ... voor je hebben is geen probleem, deze duwen goed op hun gaspedaal, dus kan je vlot rijden. Heb je echter een lokale Kroaat voor je op de weg, dan gaat het traag, zeeeer traag. Voorbijsteken op de lokale wegen is ook niet evident aangezien het hier zeer veel draaien en keren is, waardoor je nooit ver zicht hebt op de weg. Als we ondertussen in de verte een Kroaat zien rijden, houden we ons hart al vast ...

Om 19u kwamen we aan in ons hotel in Irinovac. We namen ons gerief uit de koffer (is altijd even nadenken wat er mee moet voor de volgende nachten in het hotel) en installeerden ons op onze kamer. Daarna aten we spaghetti bolognese in het restaurant naast het hotel. Lekkere spaghetti, alleen zwom die in de olijfolie ... Hopelijk morgen niet al te veel last van ...

Nu nog even lezen en daarna slapen. Een week geleden begonnen we aan onze roadtrip, volgende week deze tijd zijn we ongeveer terug in België. We zitten dus ondertussen jammergenoeg reeds halfweg onze roadtrip! Het gaat ontzettend snel en als we even samen overlopen wat we al allemaal gezien en gedaan hebben, moeten we al goed nadenken! Maar één ding is duidelijk, een mooiere reis heb ik nog nooit gemaakt!

Groetjes van ons!